Heil. Nikulás II keisari, píslarvottur

http://www.pravoslavie.ru/sas/image/102603/260389.p.jpg?mtime=1489607654

Hann hefur ásamt 3.000 öðrum fórnarlömbum bolsévismans verið tekinn í heilagra manna tölu af rússnesk-orþódoxu kirkjunni.

 

Smellið á "YouTube" á myndbandinu til að sjá það í stærri mynd á YouTube.

Hér er keisarinn fangi byltingarmanna.

 

PATRIARCH KIRILL PRAYS FOR VICTIMS OF REVOLUTION ON ANNIVERSARY OF TSAR’S ABDICATION

Moscow, March 15, 2017

Photo: wp.com

His Holiness Patriarch Kirill served the Liturgy of the Presanctified Liturgy today to mark the one hundredth anniversary of the abdication of St. Tsar Nicholas II from the Russian throne. The primate celebrated in the Kazan Church in Moscow’s Kolomenskoe Park, where the miraculous “Enthroned” or “Reigning” Icon of the Mother of God was found on the same day as the Tsar’s abdication.

The miraculous appearance of the icon was taken as a sign that the Mother of God herself would reign over Russia in the absence of a monarch. During Soviet times the icon was kept in the vaults of the Historical Museum, but was returned to the Church in 1990, now being kept in the Kazan Church in which it initially miraculously appeared.

On this day, the patriarch offered up special prayers connected with the centenary of the revolution and also for the repose of the victims of the same bloody revolution and civil war that forced the tsar’s abdication and eventually martyred him, reports RIA-Novosti.

At the Liturgy, His Holiness urged the people to learn the lessons of the previous century, and to never try to build a happy life on “lies and malice,” as the Soviets attempted to do: “You have to be blind not to be able to see the cause and effect relation and not arrive at the simple conclusion that you can never achieve good results through injustice, deception, evil and death.” In his view, this rotten core was the cause of the eventual fall of the Soviet Union, despite its host of secular achievements.

He also emphasized that Divine providence is clearly at work in Russia, changing the people and the country since the fall of the Soviet Union, helping to restore the Orthodox heart of Russian culture and society.

Hver getur fellt sig við að alræðisríkið Saudi-Arabía fái að fjármagna moskur á Íslandi?

Ljót var afhjúpandi ITV-mynd í Sjónvarpinu í vikunni: Lífið í Saudi-Arabíu (Saudi Arabia Uncovered). Þvílík kúgun, ekki sízt á konum og fátækum, og lítilsvirðing við lífsréttinn! Þvílíkt trúar­ofstæki!

Skoðanakönnun fór fram um spurninguna: "Vilt þú að Saudi-Arabía fjármagni mosku í Sogamýri?" á vef Útvarps Sögu sl. sólarhring.

Niðurstaðan var áberandi eindregin: 94,68% sögðu NEI. 4,3% sögðu JÁ. 570 tóku þátt.

Íslendingar frábiðja sér að fá hingað Saudi-fjármagnaðar moskur og ímama!

Forseta Íslands, Ólafi Ragnari Grímssyni, brá mjög við þá fregn, að Saudi-Arabía lagði fram eina milljón dollara (þá um 120 millj. kr.) til moskunnar í Skógarhlíð (í Ýmis-húsinu, sem karlakórinn missti af vegna banka­krepp­unnar).

Hver einasti íslenzkur áhorfandi á þáttinn í Sjónvarpinu hlýtur að skilja Ólaf Ragnar. En Saudi-Arabía hefur ausið gríðarlegum fjármunum í trúboð og styrki við moskur í Evrópu, eins og fram kom í þættinum, og þar er boðuð sú öfgastefna sem kennd er við wahhabíta og er ríkjandi stjórnarstefna í Saudi-Arabíu. Hafa menn nú þegar áttað sig á því, hve hættuleg áhrifin geta verið af harðlínu-islamistískri stefnu í moskum í Evrópulöndum.

Hér þarf með sérstakri löggjöf að fyrirbyggja, að hingað berist spillandi olíupeningar frá ofstækisríki Saudanna.

Kynleysið skást?

Hér er óvenjuleg frétt: Einhver vill endilega verða kynlaus og kostar (sjálfur?) miklu til í 110 aðgerðum (sjá neðar). Ætli það sé þá ekki lengur satt, sem skáldið kvað:

• Þótt náttúran sé lamin með lurk,
• samt leitar hún út um síðir ...?

Og svo að litið sé til hinnar helgu bókar, sem er heiðruð þennan dag sem jafnan: Var þá sköpunarverk Guðs ekki "harla gott", eins og þó segir á fyrstu blöðum Biblíunnar?

Um það geta menn eflaust deilt lengi og sumir rifið klæði sín (Mt.26.65), jafnvel reytt hár sitt og skegg (sbr. Esrabók 9.3), ef eitthvað verður þar eftir.

110 lýtaaðgerðir til að verða kynlaus

Glögglega mælt

Vel mælt á Facebók Íslensku þjóðfylkingarinnar, gesturinn Sigurður Ragnarsson: 

Ef fólk langar til að hjálpa þurfandi múslimum, er hægt að senda þeim peninga, styrkja flóttamannabúðir eða jafnvel fara sjálfur til Mið-Austurlanda sem sjálfboðaliði.

Assad efast um Amnesty

Uppgjöf uppreisnarmanna í Aleppo góð fregn eftir allt saman?

"As we look to the desperate plight of people in Aleppo, it is worth remembering that for the persecuted Christian minority in Western Aleppo, the defeat of the rebels might actually be good news – because the Islamists who have targeted them so persistently have finally lost their grip on the city."

Þannig ritar The Daily Mail í athyglisverðri frétt. Vart má mikið nær kristnum mönnum í Mið-Austurlöndum ganga, að þeir hverfi ekki þaðan að fullu og öllu, vegnir í ofsóknum eða flúnir. Fyrir tveimur áratugum voru þeir 7% íbúafjöldans þar, en nú eru þeir aðeins 1,5%.

Á meðan þessu fer fram í Mið-Austurlöndum, eigum við svo að fjölga múslimum hér von úr viti og reisa okkur hurðarás um öxl?

Sjá hér um fréttina hér ofar: http://www.dailymail.co.uk/debate/article-4044714/Why-don-t-teach-migrants-CHRISTIAN-country-asks-former-archbishop-Canterbury-LORD-CAREY.html#ixzz4TCTN3uWz 
Follow us: @MailOnline on Twitter | DailyMail on Facebook"

Kirkjuferð skólabarna - og sænska meðvirknin!

Á vefnum http://utvarpsaga.is/ er spurt (til hádegis þennan þriðjudag): "Á að leyfa börnum að sækja kirkju á skólatíma?" – Og á sömu vefsíðu er athyglisverð frétt: Sænskur bókasafnsstarfsmaður áminntur fyrir vinsamleg tilmæli í garð múslima, hér: http://utvarpsaga.is/saenskur-bokasafnsstarfsmadur-aminntu…/

PS. Komin er niðurstaða í skoðanakönnuninni. 88,41% sögðu JÁ! 9,66% sögðu NEI. Hlutlausir voru 1,93%. Þetta er mjög eindregin niðurstaða.

Snorri Óskarsson í Betel lýsir yfir stuðningi við Íslensku þjóðfylkinguna

Markús Þórhallsson: Hvernig leggjast kosningarnar í þig núna eftir rúman mánuð?

 Snorri: Þær leggjast ágætlega í mig, ég held ég muni kjósa Íslensku þjóðfylkinguna.

Markús og Jóhann: Já!

Snorri: Já, mér sýnist það, það er vegna þess, að þeir þora að stíga fram og nefna þessi kristnu gildi.

Við erum að upplifa allt of mikið af því að bæði skólar og yfirvöld eru að fara gegn því sem heitir kristin gildi. Að þora ekki að gefa nemendum Nýja testamentið, það er fáheyrð vitleysa, því að það þarf að kenna börnunum hvað er satt og rétt, og það er engin bók betri til þess heldur en Nýja testamentið, og að loka á þetta, þetta er náttúrlega bara heigulsháttur, en því miður vil ég segja: Þetta er kannski vinstri stefnan sem er að birtast svona. Ég vil ekki hafa svona.

Markús: Og jafnvel þó að fólk kannski trúi ekki því sem stendur í þessari ágætu bók, þá er þetta nú bara eitt af höfuðritum mannkynssögunnar og ágætt að eiga þetta, bara til þess að vita hvað þar stendur.

Snorri: Já, er það ekki? Þegar kemur að erfiðum og sorgarstundum, er þá ekki allt í lagi fyrir okkur að hafa aðgang að þessari bók? - að Guð er mitt hæli og styrkur, örugg hjálp í nauðum. Má ekki nýta það? Ég held það.

  

Þetta var undir lok viðtals Markúsar Þórhallssonar (og Jóhanns Kristjánssonar) við Snorra í morgunþætti Útvarps Sögu 22. þ.m. Heyra má upptökur þáttanna HÉR.

Hættunni af róttækum islamisma lýst

Raymond Ibrahim, höfundur "The Al Qaeda Reader", útskýrir hvað róttækur islamismi er ...

 

Skoðað 781.830 sinnum 

Hér er texti hans á myndbandinu:

RAYMOND IBRAHIM: "What is the world’s most dangerous ideology?

In the first part of the 20th century, the answer was Fascism; first manifest in Italy in the 1920’s, and then in Nazi Germany and in Imperial Japan. It took a world war and 50 million dead to stamp it out. In the second half of the 20th century, the answer was Communism. Between the Soviet Union, Mao’s China and their client states, at least 100 million people were killed in its wake.

Today, the answer is Islamism, a radical, and often violent, form of Islam. Like Fascism and Communism, Islamism is totalitarian in nature: the state controls everything. Also like Fascism and Communism, Islamism is inherently expansionist. It always seeks to get bigger, cross borders, and bring as many peoples as possible under its control. And, like Fascism and communism, many of Islamism’s adherents are prepared to kill to achieve its aims.

Those aims are antithetical to everything Western and other free societies stand for: free speech, free enterprise, freedom to practice, or not to practice, any religion, freedom of assembly, a free press and, of course, fundamental human and civil rights for all their citizens.

Islamism completely rejects the Western principle of separating religion from government. In its view, governments are legitimate only if they rule according to religious law — in Islamism’s case, Sharia, Islam’s extensive body of sacred laws. Sharia is based on the teachings of the Quran and the Sunnah. The Quran is believed to be the literal words of Allah, as revealed to his prophet Muhammad in the 7th century. And the Sunna consists of the words and deeds attributed to Muhammad.

Islamists interpret Sharia to hold that anyone born Muslim must remain Muslim and face execution if they convert to any another religion; that adulterers must be stoned to death; that anyone who insults Islam or Mohammed must either be severely whipped or executed, and that thieves should have a limb cut off. In addition, Islamists condone polygamy and child-marriage.

These beliefs are being put into practice right now in, among other places, Iran, the Sudan, Saudi Arabia, the Muslim parts of Nigeria, parts of Pakistan Syria, Iraq and Afghanistan — and wherever else Sharia has established a foothold.

If Islamists were content to live under strict Sharia law in their own communities and leave everyone who doesn’t want to live that way alone, they wouldn’t be a threat to the rest of the world. But that would not be Islamism. Islamism wants the entire world governed by Sharia.

And anyone who opposes Islamist expansionism is the enemy and must be destroyed. That, of course, includes the United States, all of Europe and Israel. But it also includes fellow Muslims. Indeed, Islamists have killed far more Muslims than members of any other group.

So, how many Islamists are there? Nobody knows for sure. But we can make some conservative calculations. There are approximately one and a half billion Muslims in the world. How many of these are Islamists? A 2013 Pew Research Poll offers some clues. 86 percent of Muslims in Pakistan, 80 percent in Egypt, and 65 percent in Jordan, support the stoning of adulterers. 79 percent in Afghanistan, 62 percent of Palestinians, and 58 percent in Malaysia, considered a moderate Muslim country, support the death penalty for Muslims who convert from Islam.

If only 10 percent of the world’s Muslims are Islamists — and the percentage is likely higher — that’s 150 million people.

Among these, how many are willing to take violent action to enforce their Islamism? Here we’re talking about Al Qaeda, the Islamic State, the Taliban, Hamas, Hezbollah, Boko Haram, Al-Shabaab, and other groups that send suicide bombers into markets, explode car bombs at funerals, throw acid in the faces of girls who attend school, murder sisters or daughters who defy the will of a brother or father, or who fly hijacked airplanes into buildings. This is a very a hard number to pin down.

So let’s again be cautious and say the figure is only 2% of that 150 million. That’s still three million people. Three million potential terrorists organized by a common ideology — and supported by many more.

The good news is that hundreds of millions of Muslims are not radical Islamists. Just to cite one example the Islamist Muslim Brotherhood governed Egypt for one year in 2012. But enough Egyptians were so outraged by the Brotherhood’s harsh imposition of Sharia law that they staged perhaps the largest demonstrations in human history against the Muslim Brotherhood and brought that government down.

Since the beginning of the twentieth century, every generation has been confronted with a lethal threat to freedom and fundamental human rights. Free people defeated the last two totalitarian threats, Fascism and Communism. If we want to preserve freedom, we, non Muslims and Muslims alike, will have to defeat the threat of our time — Islamism.

I’m Raymond Ibrahim, author of the Al-Qaeda Reader, for Prager University."

 

Þið takið eftir, að hér er hann ekki að fordæma friðsama múslima eða islam sem slíkt, Múhameðstrúna, heldur róttækan, heimsvaldasinnaðan islamisma og hugmyndafræðina sem í honum býr í hugum öfgasinnaðra, ofbeldishneigðra fylgismanna þeirrar pólitísku hugmyndafræði.

28. september 2015

 

Var reiðubúin að fórna sér

Þvílíkt rugl í píratanum einu sinni enn á trúmálasviði

"Við hrein­lega verðum að aðskilja ríki og kirkju upp á framtíðina," segir hann, þegar engin þörf er þó á, en segir það "vegna þess að þetta er lýðveldi"! En af því leiðir þó ekki, að allir hlutir séu eða eigi að vera jafnir. Lýðveldið er EKKI pólitískt hlutlaust gagnvart lýðræði eða einræði og heldur ekki gagnvart kristindómi eða heiðindómi þar sem m.a. ríkir "frjálst" siðferði um meðferð (vanvirðingu á) eignarréttinum (sbr. "siðferði" pírata, sem standa þar þó undir nafni!) eða um fjölda eiginkvenna, hvað þá um harðvítugt feðra- og karlveldi eins og ríkir meðal múslima velflestra, og ennþá síður um mjög lágan giftingar- og samræðisaldur (sbr. nýju tyrknesku lögin islamistans Erdogans sem kenna má við barnaníð).

"Hér á að ríkja jafn­ræði fyr­ir lög­um án til­lits til trú­ar­skoðana. Það er lýðræði," sagði Helgi Hrafn, þingmaður Pírata, á Alþingi í dag (í umræðum um störf þings­ins!). Ég er honum innilega ósammála, eins og kom fram hér á undan og hef áður skrifað um þetta efnismeiri grein á Krist.bloggi 26. sept. 2009: Trúar- og siðferðisáhrif í skólum -- og gildisafstaða stjórnarskrár. (Sbr. styttri grein þar 6.11. 2009:  Gildislausar uppeldisaðferðir í skólum og heimahúsum?)

En "stjórn­mál og trú­ar­brögð eiga ekki sam­leið," segir Helgi Hrafn og er þó (sem málpípa veraldlegs ríkisvalds) að skipta sér hér af kirkjumálum, sem eru þó í raun aðskilin frá ríkisvaldinu að því leyti, að Þjóðkirkjan stjórnar alfarið sínum innri málum, já, aðskilnaður hefur átt sér stað þar að fullu, en að prestar hennar eru enn á launum úr ríkissjóði er einfaldlega greiðsla fyrir þær gífurlegu jarðeignir, sem ríkið annast nú og telst eiga, skv. lögum alþingis um störf og starfshætti þjóðkirkjunnar frá 1997, þar sem um leið var ákveðið, að ríkið eignist þær jarðir -- en sem sé: sem e.k. kaup kaups við það, að sömu lög kveða á um að laun þjóðkirkjupresta komi úr ríkissjóði. Á því hefur ríkið aldrei tapað (og áður hafði íslenzka ríkið raunar gratís þegið ránsfeng konungs: biskupsstóla- og klaustrajarðirnar allar!!!).

En þetta hangir líka á spýtunni hans Hrafns, að hann vill vitaskuld ekki viðurkenna þennan lagagerning frá 1997, enda er sú afstaða hans í fullu samræmi við vanvirðingu pírata á eignarréttinum; þeir virða hann ekki meira en stjórnleysinginn Proudhon, sem kallaði hann "þjófnað"! Þess vegna merkir allt þetta hjal píratans í pontu Alþingis í dag, að hann vill svipta prestastéttina launum sínum með einhliða aðgerð freks ríkisvalds.

Það hefur kannski æst hann upp til freklegrar sóknar í sínum anti-clericalisma, sem virka á sem eftirtektarvert lýðskrum, að hann frétti af því í hádegisfréttum í dag, að píratar eru signir langt niður í skoðanakönnunum miðað við það sem var, komnir í 22%, talsvert fyrir neðan Sjálfstæðisflokk. Og þá er að hefna þess á Alþingi sem hallaðist hjá þjóðinni:

„Það er ekki eðli­legt að ís­lenska ríkið sé með sér­stök trú­ar­brögð og sér­staka trú­ar­stofn­un sem ríkið ætl­ar að vernda og styrkja og styðja sér­stak­lega. Það er ekki eðli­legt fyr­ir­komu­lag þar sem jafn­ræði fyr­ir lög­um er raun­veru­lega virt,"

staðhæfir Helgi Hrafn. En ríkið er ekki með nein trúarbrögð, heldur ber því að vernda og styrkja þessa þjóðkirkju, það er ákvæði allt frá 1874 og ber að taka sem stuðning ríkisvaldsins við kristinn sið sem slíkan, að þar sé þá siðferðislegu og tilvistarlegu stoð að finna, sem flestir halli sér að og reynzt hefur þjóðinni affarasæl, í stað þess að ríkið sé siðferðislega og andlega hlutlaust, ráfandi um eins og í þoku í öllu gagnvart gildum og gildisleysi heimsins.

Margt í okkar mótaða eðli eins og virðing fyrir bræðralagi allra manna er frá kristindómi komið, "hér er ekki Gyðingur né Grikki, ekki Skýþi þé þræll" og heldur ekki hvítur eða þeldökkur, gulur eða bleikur, heldur eiga allir menn jafna mannvirðingu, enda er kristin trú samkvæmt boðorði Krists boðuð öllum þjóðum jafnt.

En sú afstaða er alls ekki afstaða Kóransins, trúarbókar múslima, því að þar er það jafnvel talið eðlilegt að leiða vissa mannflokka, sem játa ekki múslimatrú, í þrældóm og nota herteknar konur sem frillur eða hjásvæfur, líkt og Múhameð gerði sjálfur. Og er þetta þó ekki það versta, því að sumum (einkum fjölgyðistrúarmönnum) er þar jafnvel lýst sem réttdræpum vegna trúar sinnar, og Múhameð gefur leiðbeiningar um það, hvernig höggva skuli af þeim alla fingur o.s.frv. unz yfir lýkur! Og þar er einnig, í Kóraninum sjálfum (6,38) það ákvæði um handarhögg þjófa, sem formaður Félags múslima á Íslandi hefur þrisvar játað í fjölmiðlum, að hann aðhyllist! En þetta er vitaskuld í beinni mótsögn við það ákvæði 63. greinar stjórnarskrárinnar, að einungis megi í viðurkenndum trúfélögum kenna það sem samrýmist góðu siðferði og allsherjarreglu. Og þetta gilti 1874 og gildir enn 2016 og er hollara og betra hverju andstæðu ákvæði Kóransins!

Já, þetta Kórans-siðferði er EKKI það kristna siðferði, sem hefur mótað þjóð okkar og menn hafa verið ásáttir um að varðveita hérlendis.

En það kom raunar í ljós í þingræðu píratans, að honum er einmitt ofarlega í huga að auka rétt og vægi múslimatrúar hér á landi (!), og er þó vitað mál, að ekki verður það til að tryggja mannréttindi í sessi og sér í lagi rétt kvenna og barna. Samt hafa athafnir Helga Hrafns stefnt í þessa átt, m.a. með stuðningi þeirra píratanna við fráleitlega róttæk innflytjendalög sem samþykkt voru af öllum Sexflokknum á Alþingi í sumar.

Honum virðist blæða í augum, að lög gera ráð fyrir, að sveit­ar­fé­lög­um sé skylt að gefa Þjóðkirkjunni lóðir und­ir til­beiðslu­hús; hann vill að það eigi við um múslima líka! -- rétt eins og islamssiður og boðun hans sé ein leiðin til þess að efla mannlegt samfélag þar sem mannréttindi og jafnræði kynjanna sé virt! En því fer einmitt víðs fjarri, eins og hver og einn getur kynnt sér í bókum Hege Storhaug, norsku blaðakonunnar með sína vinstripólitísku mótun, sem fór að kynna sér hlutskipti kvenna í Pakistan og víðar í heimi islams og einnig meðal hinna mörgu fylgjenda þess siðar í Noregi -- og upplifði hræðilegar uppgötvanir í þeim langa rannsóknarleiðangri sínum, sem hefur skilað miklum ávexti í fræðandi ritum hennar, en tvær bækur hennar hafa komið út hér á landi í þýðingu Magnúsar Þórs Hafsteinssfornar, rithöfundar og fv. alþm.: Dýrmætast er frelsið -- innflytjendastefna og afleiðingar hannar (2008) og Þjóðaplágan Íslam (2016).

Helgi Hrafn kallar það "hryll­ing" að ójafnræði geti "vegna trú­ar­legs ágrein­ings" fengið "nær­ingu úr ís­lensk­um lög­um og ís­lenskri stjórn­ar­skrá," en hann ætti þvert á móti að hyggja að því ójafnræði kynjanna, sem Kóraninn og moskurnar (jafnvel þær sem eru hér á landi, með því að hólfa kynin niður í tvö ójöfn, aðskilin svæði) ala á og "næra" með þessum 1400 ára gömlum reglum valdsmannsins frá Medína.

Píratinn ætti fremur að nota sinn litla tíma, sem eftir er á Alþingi, til að vekja athygli á því, að Saudi-arabar hafa verið að styðja kaup og áform um byggingu á moskum hér á landi með ógrynni fjár, en í Saudi-Arabíu er wahhabítismi allsráðandi, afar íhaldssöm útgáfa af islamisma, með tilheyrandi réttleysi kvenna m.m. Þetta fjárstreymi ber ráðherra og Alþingi að stöðva, rétt eins og bannað er, að erlendir flokkar ausi fé í íslenzka stjórnmálaflokka.

Og það er ekkert jafnt með múslimatrú og kristinni trú og á ekki að vera það.

Trúarágreiningur nærður með lögum

Ótrúlegt val á presti

Ekki skánar ástandið í Laugarneskirkju með tilkomu Davíðs Þórs Jónssonar sem sóknarprests þar. Hann er kunnur að trúarlinku, bæði um siðferðis- og kenningarmál, vinstri ofurróttækni og öfgafullum yfirlýsingum. Lífsrétt ófæddra barna virðir hann að engu, en fekk svo sem enga hvatningu frá Agnesi Sigurðardóttur til varðstöðu um lífið, þrátt fyrir áður mótaða og hreinskipta afstöðu Þjóðkirkjunnar í því máli.

Þegar pólsk stjórnvöld verja lífsréttinn, sér Davíð Þór með sitt ófrjóa ímyndunarafl ekkert í því nema "fasisma" -- eins og Pólverjar hafi ekki fyrir löngu fengið sig fullsadda af öllum fasisma!

Sjálfræðishyggja meðal lútherskra kennimanna hefur farið hraðfara vaxandi á seinni árum, ekki sízt vegna lausungar- og endurskoðunarhyggju meðal kennara guðfræðideildar háskólans. Þjóðkirkjan á því t.d. ekki hægt með að njóta viðurkenningar orþódoxra kirkna vegna kenningarfrávika sinna.

Söfnuðinum samhryggist ég vegna þessa ótrúlega vals sóknarnefndarinnar.

Davíð Þór prestur í Laugarneskirkju